ÜSTADIN ŞİİRİ, Benim Satırlarım No 3 - Düşüngü

Hepsinin gelmesini bekleme; boş yere büyük umutlara kapılıp gitme. Bir kişi gelmeyecek. Ve o kişi, senin gelmesini en çok istediğin kişi olacak.

Sen alışmayasın diye, daima ona bağlı olmak zorunda olmayasın, kendi ayakların üzerinde durmayı öğrenesin diye. Korkmayasın diye, gece kâbustan uyandığında gözlerin onu aramasın diye sarılmak için. Düşünesin diye.. Kendi fikirlerinin sahibi olasın ve onlar uğruna mücadele edesin diye; yaşayasın diye…

Kendine yetmen için.. Hayat adı verilmiş olan bu savaşta ihtiyacın olan tek şey kendin olasın diye, Herkesin kendinden kaçacağı yerlerde, En korkusuz görünenlerin bile ana kuzusu kesildiği anlarda; Sen kaçmayasın diye.

Gelenler gitmeyecekmiş gibi.. Gelenler yalnızca senin için gelmiş gibi güvende hissedesin diye… Doğumlarda ölümlerde, hayatın varlığını hissettirdiği anlarda… Duyasın diye. Sevdiklerinin sesini, sevdiklerinin kahkahalarını…

Bildiğini bildirmek için, anladığını ilan edebilmek için sesin içindeki sessizliğe, Bilmeme'yi öğrenmelisin. Her zaman neyin yeri neyin zamanı olduğunu kusursuzca bilesin diye, Tam kalasın diye. Yaşayasın diye, sevdiklerinle birlikte…

Hepsinin gelmesini bekleme, çünkü gelmek istemeyenler olacaktır, sırf seni senden çok sevdikleri için. Sen var olasın diye. Sen, olmak istediğin sen olasın diye. Bir kişi gelmeyecek, inadına, Sen, bir olasın diye.

NOT: İtalik ile yazılı olan mısralar Özdemir Asaf’ın “Düşüngü” şiirini oluşturuyor.