Derler ki, insan asıl karakterine bürünene kadar, yani olması
gereken kişi olana kadar 3 büyük değişim geçirir. Bu 3 değişim kişinin önceki
karakterlerini ifade eder. Yani insan 4 karakterlidir ve sonunda 3 tanesi
ölecektir.
İnsanın ilk karakteri doğduğu andan ergenliğe kadar yaşadığı
dönemde görülür. Kişi ergenliğe girdiğinde, karakterinde keskin değişimler
gözlenir. Fiziksel değişimle beraber ruhsal değişim de hızlanır. Böylece insan
ilk karakterini öldürür ve yerine ikincisini koyar.
İnsanın ikinci karakteri ergenliğe giriş ile yetişkinliğe
geçiş arasındaki dönemdir. İnsanoğlunun adeta bir fırtına misali yaşadığı, pek
çok şeyi ilk kez deneyimlediği, çok sayıda yanlış karar verdiği bir dönemdir.
Fiziksel olarak olmasa da, ruhsal olarak bu dönemde yaşanan travmalar kişinin
geleceğini büyük ölçüde etkiler. Kişi yetişkinliğe geçerken bu asi karakteri
öldürür ve yerine 3. karakterini koyar.
Kişinin 3. karakteri yetişkinliğe geçişte başlar, biteceği
kesin olmakla beraber ne zaman biteceği belli değildir. Bu ara bitiş noktası
kişiden kişiye farklılık gösterir. Bu ara bitiş noktası, insanın yaşadığı en
büyük travma olacaktır. Söz konusu travma iyi anlamda da olabilir, ancak kişide
son kez büyük bir değişim yaratacağı kesindir. Bu travmanın ardından, kişi
olması gereken kişi olur. Dördüncü ve son karakterine bürünür.
Kişinin dördüncü ve son karakteri, ruhsal olarak zayıflamış
olan insanın ayakta kalmayı başarmış olan son dayanağıdır. Kişi burada
başladığı işleri bitirmek ister. Çoğu zaman bunların sonucunu önemsemez. Sadece
sona ermesini ister. En sonunda da kendi hayatı sona erer. Ve döngü yeni bir
dünyada aynı ruh ile sıfırdan başlar. Bu böyle gider.
İnsanların “gözlerini dört aç” demesi buraya bir göndermedir.
Karşınızda gördüğünüz kişi fiziksel olarak 1 kişidir, ancak 4 karaktere
sahiptir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder